Kunstenaars: De top van Street & Urban Art

Lady Pink (Sandra Fabara, Ambato, Ecuador, 1964) is een levende graffiti legende uit New York. Haar bijnaam ‘First Lady of Graffiti’ slaat niet alleen op haar status als kunstenaar, zij is ook de eerste vrouw die haar naam deed gelden in de New Yorkse subcultuur eind jaren ‘70. Wat begon met eenvoudige tags op straat, kreeg vervolg op treinen en muren en resulteerde in een indrukwekkende kunstenaars carrière. Ook haar rol in de klassieker ‘Wild Style’ (1982), een film over de NYC graffiti scene, droeg bij aan haar faam als graffiti pionier.

Het werk van Pink beperkt zich zeker niet tot de straat. Van jongs af aan maakt ze schilderijen op doek, tekeningen en illustraties. En haar werk wordt al sinds haar middelbare schooltijd getoond en verkocht. Inmiddels heeft zij tal van solotentoonstellingen op haar naam staan en zijn haar kunstwerken opgenomen in collecties over de hele wereld, waaronder die van The Metropolitan Museum of Art en het Brooklyn Museum in New York en het Groningen Museum hier in Nederland.

Pink is nog steeds actief als kunstenaar. Naast het maken van vrij werk en werk in opdracht zet ze al haar kennis en ervaring inmiddels ook in voor jongeren over de gehele wereld middels workshops, lezingen en andere projecten.

Meer info over Lady Pink:
Website: www.ladypinknyc.com
Instagram: https://www.instagram.com/ladypinknyc/

* Bronnen:
https://www.ladypinknyc.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/Lady_Pink
https://www.widewalls.ch/magazine/lady-pink

In zijn korte leven groeide Jean-Michel Basquiat (New York, VS, 1960 – 1988) uit tot graffiti artiest, muzikant, pop icoon en een van de beroemdste kunstenaars van zijn eeuw. Deze autodidact wordt geplaatst in de Neo-expressionistische beweging, die in de jaren ’80 ontstond als reactie op de conceptuele en minimalistische kunst van de jaren ‘70. Zijn werk draait om tegenstellingen, zoals armoede versus rijkdom en integratie versus segregatie. Hierbij stapte hij uit zijn Afro-Amerikaanse, Afrikaanse en Azteekse roots en combineerde tekst met beeld, abstract met figuratief en historische informatie met maatschappijkritiek. Hij gebruikte kunst als instrument voor zelfreflectie, maar ook als aanklacht tegen heersende machtsstructuren en racisme. Zijn obsessieve gekrabbel, gebruik van mystieke symbolen en iconen als maskers, doodshoofden en signatuurteken: de kroon, zijn kenmerkend.

Basquiat was een intelligent kind dat met vier jaar al kon lezen en schrijven en vloeiend was in Engels, Frans en Spaans tegen zijn elfde. Zijn tienerjaren bleken echter niet gemakkelijk en als rebellerende jongeman verliet hij op zijn zeventiende het ouderlijk huis. Hij kwam in eerste instantie rond van T-shirts en postkaarten die hij zelf maakte en op straat verkocht. In die tijd begon hij ook met graffiti schrijven samen met zijn vriend Al Diaz onder de naam SAMO (same old shit). In ’79 richtte hij de band ‘Gray’ op en maakte als creatieve alleskunner deel uit van de ontluikende hip hop cultuur in New York, waarin rap, punk en street art samen kwamen. In de jaren ’80 brak hij ook door in de kunstwereld, waarbij zijn mentor en vriend Andy Warhol een belangrijke rol speelde.

Jean-Michel Basquiat stierf in 1988 op 27-jarige leeftijd een tragisch dood als gevolg van een overdosis. Maar de urgentie en diepte van zijn werk hebben hem onsterfelijk gemaakt. Zijn werk zit in collecties van de grootste musea en verzamelaars en in 2017 werd een schilderij van hem voor 110 miljoen dollar geveild en werd daarmee het duurste kunstwerk van een Amerikaanse kunstenaar ooit.

Voor meer info over Jean-Michel Basquiat:
Website: www.basquiat.com
Instagram: https://www.instagram.com/jean_michel_basquiat/

* Bronnen:
https://www.basquiat.com/
https://www.wikiart.org/en/jean-michel-basquiat
https://www.artsy.net/artist/jean-michel-basquiat
https://en.wikipedia.org/wiki/Jean-Michel_Basquiat

Banksy is een van de beroemdste kunstenaars uit de street art beweging. Zijn satirische en politiek geladen werk is te vinden op de muren van New York tot aan de Gazastrook, en later ook in musea, collecties, veilinghuizen en op artikelen en prints. Zijn iconische werken in combinatie met het mysterie rondom zijn ware identiteit hebben hem een wereldwijde cultstatus opgeleverd.

Banksy begon met graffiti in Bristols (VK) underground scene in de jaren ’90. Tegen het nieuwe millennium stapte hij over op stencils, waarmee hij in kortere tijd een werk kon plaatsen en zijn pakkans verkleinde terwijl hij zijn bereik vergrootte. Banksy’s humoristische stencils – soms vergezeld door slogans, zijn veelal pacifistisch, antikapitalistisch of anti-establishment van aard. Naast murals doet hij ook andere interventies in de publieke ruimte. Zo voegt hij elementen toe aan bestaande kunstwerken en objecten op straat, die het in een totaal ander licht plaatsen. Bekende acties zijn het heimelijk plaatsen van zijn eigen schilderijen in grote musea en de Guantánamo Bay-gevangene pop die opdook bij een Disneyland attractie. Ook zijn documentairefilm ‘Exit Through The Gift Shop’ (2010) blijft het geheimzinnige verhaal rondom de kunstenaar voeden.

In tegenstrijd met zijn boodschap, werd zijn werk steeds meer gekocht en verzameld en zo ook zijn kunst object van financiële speculatie. Er zijn hele muren met zijn werk erop uit straten gehakt en in 2018 was hij wederom groot nieuws met wat Sotheby’s “het eerste live op een veiling gemaakte kunstwerk” noemde.. Het schilderij ‘Girl With Balloon’ werd met afslag van de hamer voor ruim een miljoen Engelse ponden verkocht, waarna er een alarm afging en het doek deels door een papierversnipperaar zakte, verborgen in de lijst. 🙂

Meer info over Banksy:
Website: www.banksy.co.uk
Instagram: https://www.instagram.com/banksy/

* Bronnen:
http://www.banksy.co.uk/
https://www.instagram.com/banksy/
https://en.wikipedia.org/wiki/Banksy
https://www.artlife.com/how-does-banksy-stay-anonymous-and-make-money/

Futura (Leonard Hilton McGurr, New York, VS, 1955) werd in eerste instantie bekend onder de naam Futura 2000, waarmee hij verwees naar Kubrick’s sci-fi klassieker ‘2001: A Space Odyssey’. Hij is een van de grondleggers van de New Yorkse subway graffiti beweging. In zijn succesvolle carrière- die nu al vijf decennia omvat en nog altijd bloeit– groeide hij uit tot een van de grote cultuur en streetwear iconen van onze tijd.

Terwijl het in de jaren ’70 en ‘80 allemaal om letters ging, pionierde Futura op gebied van abstracte street art, waarin hij tekst en beeld samenbracht. Samen met zijn graffitimaat ALI startte hij de Soul Artists, een collectief dat zich bezig zou gaan houden met de vraag hoe graffiti door kon ontwikkelen tot een nieuwe vorm van kunst in de publieke ruimte. Zijn graffiti praktijk kreeg vervolg in galeries en musea, maar beperkte zich niet daartoe. Hij werkte in de jaren ’80 samen met de punkband The Clash. Hij ontwierp hun albumcovers en maakte live graffiti schilderingen op het podium bij hun optredens. Hiermee bereikte en inspireerde hij een groter internationaal publiek.

Futura is tegenwoordig een succesvolle ontwerper. Met zijn bureau in New York geeft hij schoenen vorm voor Nike, caps en jerseys voor de New York Mets en onlangs zelfs een auto voor BMW. Hij geeft daarnaast gastlessen en masterclasses voor studenten en heeft ook een eigen kledinglijn genaamd FuturaLaboratories met een winkel in Fukuoka, Japan.

Meer info over Futura:
Instagram: https://www.instagram.com/futuradosmil/

* Bronnen:
https://en.wikipedia.org/wiki/Futura_(graffiti_artist)
https://www.nytimes.com/2020/12/09/arts/design/futura-graffiti-gallery-fashion.html
https://www.masterclass.com/articles/futura-art-and-life
https://www.youtube.com/watch?v=Fw9IwEMb9bg

Niels Shoe Meulman (Amsterdam, 1967) is een veelzijdig kunstenaar en misschien wel het meest bekend geworden met zijn Calligraffiti, waarin hij eigentijdse graffiti en eeuwenoude kalligrafie samenbrengt. Vanuit de gedachte “een woord is een schilderij en schrijven is schilderen” is Calligraffiti meer dan alleen zijn eigen stijl ook een geheel nieuwe stroming binnen de street art geworden.

Shoe begon met taggen als tiener, werd al snel een van Amsterdams’ grote namen en groeide uit tot gerenommeerd kunstenaar. Artiesten uit de levendige New York graffiti scene van de jaren ’80, zoals als Dondi White, Rammellzee en Keith Haring, waren van directe invloed op hem. Zijn andere bron van inspiratie: het Abstract Expressionisme – ook wel ‘New York School’ genoemd omdat het de eerste invloedrijke stijl in de kunstwereld afkomstig uit Amerika was.

Shoe’s werk neemt vele vormen aan en hij beweegt gemakkelijk tussen verschillende werelden. Zijn kunst wordt wereldwijd vertoond in musea en galeries en is opgenomen in grote collecties. Maar hij richtte ook een reclamebureau op, maakte werk voor merken als Umbro, Bols en Louis Vuitton en startte in 2011 een galerie (Unruly Gallery) die kunstenaars van hedendaagse street art vertegenwoordigt.

Meer info over Niels Shoe Meulman:
Website: www.nielsshoemeulman.com
Instagram: https://www.instagram.com/nielsshoemeulman/

* Bronnen:
www.nielsshoemeulman.com
https://en.wikipedia.org/wiki/Niels_Shoe_Meulman
https://www.artsalonholland.nl/kunst-stijlen/abstract-expressionisme#slider-68675

Blek le Rat (Xavier Prou, Parijs, Frankrijk, 1951) was een van de eerste graffiti-artiesten in Parijs en is de grondlegger van stencil kunst op straat. Zijn naam ‘rat’ is een anagram van ‘art’ en verwijst naar zijn eerste stencilwerken, zwarte ratten in de straten van Parijs. Zijn kleine én levensgrote stencils op straat vormen maatschappelijk geladen boodschappen en hebben kunstenaars over de hele wereld geïnspireerd. Een voorbeeld hiervan is Banksy, nu bekender bij het grote publiek maar – ook naar eigen zeggen- schatplichtig aan Blek le Rat.

Blek werd tijdens zijn bezoek aan New York in 1971 gegrepen door de levendige graffiti subcultuur. Het inspireerde hem om zelf ook kunst op straat te gaan maken, maar dan met zijn eigen stencil techniek. Hij beschouwt kunst als een boodschap en geschenk aan zijn publiek: de mensen in de stad. Met die gedachte bracht hij ook fragmenten en figuren uit schilderijen van grootmeesters als Caravaggio, Michelangelo en da Vinci vanuit het museum naar de straat.

Door de jaren heen werd hij steeds meer politiek geëngageerd. Hij voerde in 2005 een postercampagne voor de in Irak ontvoerde journaliste Florence Aubenas, waarmee hij media en autoriteiten wilde aansporen haar vrijlating te bewerkstelligen. Kort daarop vroeg hij met levensgrote stencil afbeeldingen van daklozen, geplaatst in steden wereldwijd, aandacht voor hun toestand, “want soms hebben plaatjes meer impact dan de realiteit zelf” aldus Blek. Sinds de jaren 2000 is zijn werk ook in galeries en musea te zien, maar zijn kunstenaarshart blijft nog altijd in de eerste plaats verbonden aan de straat.

Meer info over Blek le Rat:
Website: blekleratoriginal.com
Instagram: https://www.instagram.com/blekleratoriginal/

* Bronnen:
https://blekleratoriginal.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/Blek_le_Rat

Keith Haring (Pennsylvania, New York, VS, 1958 – 1990) werd een grootheid in het New York van de jaren ’80, naast andere kunstenaars als Jean-Michel Basquiat en Kenny Sharf. Hij sneed als kunstenaar en activist universele thema’s aan en de maatschappelijke boodschap in zijn werk was vaak niet te missen. Een bekend voorbeeld is zijn ‘Crack is Wack’ mural in New York. Het gebruik van een simpele lijn maakt zijn tekeningen heel direct en toegankelijk. Haring was toegewijd aan het maken van ware publieke kunst en zijn werk is ook echt een iconische beeldtaal van de 20e eeuw geworden.

In 1979 verhuisde Haring naar New York en studeerde er aan de School of Visual Arts. Het bloeiende alternatieve kunstcircuit inspireerde hem enorm. Hij trok op met muzikanten, graffitischrijvers en performancekunstenaars en organiseerde exposities en optredens op plekken als Club 57. Onder de indruk van zijn tijdgenoten en vastbesloten zijn werk publiek te maken, begon hij met witte krijt te tekenen op metro’s en stations in de stad. Hij maakte ook grote muurschilderingen in verschillende steden in de VS en Europa, waarvan er in 2018 nog eentje in Amsterdam tevoorschijn kwam bij de sloop van een oude fabriek. In 1986 opende hij zijn ‘Pop Shop’ vol posters, shirts en buttons met zijn werk erop. Hij schilderde sets voor concerten en theater en ontwierp horloges voor Swatch. Tegelijkertijd had Haring een florerende praktijk in de kunstwereld en exposeerde in vele galeries en musea en op internationale kunstmanifestaties als DOCUMENTA 7 in Kassel en de Biënnale van São Paulo.

Keith Haring werd in 1988 gediagnosticeerd met AIDS en stierf in 1990. In 1989 richtte hij de Keith Haring Foundation op om organisaties en onderzoek op gebied van AIDS te ondersteunen en hiervoor zijn werk blijvend beschikbaar te maken en uit te baten. Zijn carrière omspande slecht één decennium maar sloeg bruggen tussen zeer verschillende werelden en liet een onuitwisbare indruk achter bij een groot publiek.

Meer info over Keith Haring:
Website: www.haring.com

* Bronnen:
https://www.haring.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/Keith_Haring
https://www.tate.org.uk/art/art-terms/g/graffiti-art/lists/five-things-know-keith-haring
https://www.artsy.net/artist/keith-haring

Insane51 (Stathis Tsavalias, Athene, Griekenland, 1992) is een jonge innovatieve graffitikunstenaar. Hij staat bekend om zijn grote, fotorealistische muurschilderingen waarin hij experimenteert met 3D technieken en optische illusies. Zo verlegt hij de grenzen van graffiti.

Insane51 groeide op in Athene, studeerde daar aan de kunstacademie en volgde ook nog een grafische en toegepaste kunstopleiding. Hij begon in 2007 met graffiti, en onderscheidde zich met zijn fotorealistische stijl en technische benadering. Hij is vooral bekend geworden met zijn Double Exposure 3D muurschilderingen – oftewel ‘overlay murals’, die naar gelang het licht twee verschillende beelden laten zien. Zijn werk is behalve op straat ook te zien in musea en galeries en op festivals.

In zijn nieuwste werk verstopt Insane51 ook subliminal messages, onderbewuste boodschappen, die pas onthuld worden bij het opzetten van een stereoscopische bril. Hiervoor maakt hij op slimme wijze gebruik van rode en blauwe beeldlagen waarmee hij een 3-dimensionale illusie neerzet. Onlangs heeft hij in deze lijn ook zijn eerste NFT (Non Fungible Token) uitgebracht genaamd ‘Cyber Cancer’, een digitaal kunstwerk dat gebruik maakt van blockchain techniek als certificaat van authenticiteit en eigendom.

Meer info over Insane51:
Instagram: https://www.instagram.com/insane51/

* Bronnen:
https://urban-nation.com/artist/32884/
https://www.instagram.com/insane51/
https://www.artsper.com/us/contemporary-artists/greece/57420/insane-51

Rammellzee (New York, VS, 1960 – 2010) was een van de meest invloedrijke kunstenaars uit de 20e eeuw, al wordt hij door het grote publiek vaker over het hoofd gezien. Deze hip hop en graffiti pionier was een vrije geest met een eigen stijl en theorie die hij ‘Gothic Futurism’ doopte en die terugkomt in al zijn werk, van zijn graffiti en hip hop muziek tot zijn sculpturen, maskers en performance art. Hij omschreef zijn filosofie als “de strijd tussen de letters en hun (symbolische) verzet tegen de regels van het alfabet” en schreef een anarchistisch plan om de rol en het gebruik van taal in de samenleving te veranderen.

Rammellzee begon met taggen in de New Yorkse A-train in de jaren ‘70. Zijn naam is -geheel in lijn met zijn filosofie – een cryptische afgeleide van de wiskundige formule die RAMM:ΣLL:ZΣΣ  is. In 1983 bracht hij zijn eerste (en meest verzamelde!) hip hop single ‘Beat Bop’ uit. Met zijn experimentele geluid beïnvloedde hij bekende formaties als de Beastie Boys en Cypress Hill. Zijn beeldende kunst werd in die tijd geëxposeerd naast dat van andere grootheden als Keith Haring en Jean-Michel Basquiat en is sindsdien opgenomen in internationale tentoonstellingen en collecties.

Deze legende stierf op 7 juni 2010 in New York.

* Bronnen:
http://www.artnet.com/artists/futura-2000-lenny-mcgurr/
https://en.wikipedia.org/wiki/Rammellzee

Buff Monster (Hawaï, 1979) is een Amerikaanse graffiti artiest die met zijn felle kleuren en grappige karakters de wereld een beetje beter wil maken. Zijn beroemde eenoog karaktertjes leven in een wereld vol lolly’s en ijsjes, maar als je goed kijkt zijn niet alle verhalen even vrolijk. Belangrijke invloeden op zijn werk zijn die van heavy metal, Pop Art en de Japanse cultuur. En altijd kenmerkend is zijn gebruik van de kleur roze, die hij associeert met zelfvertrouwen, individualiteit en empowerment.

Buff Monster begon met graffiti als tiener en brak eind jaren ’90 door met een indrukwekkende poster en sticker campagne van duizenden handgemaakte zeefdrukken in LA, waar hij studeerde aan de USC for Business Administration and Fine Art. Later verhuisde hij naar Hollywood en weer later naar New York, waar hij sinds 2012 woont en werkt.

Naast murals en series prints maakt Buff Monster schilderijen, speelgoed collectables en heeft design-projecten gedaan met merken als Disney, Converse, Hello Kitty, Nike en Coca-Cola. Zijn werk was ook te zien in Banksy’s film ‘Exit Through The Gift Shop’.

Meer info over Buff Monster:
Website: www.buffmonster.com
Instagram: https://www.instagram.com/buffmonster/

* Bronnen:
https://www.buffmonster.com/
https://www.instagram.com/buffmonster/
https://en.wikipedia.org/wiki/Buff_Monster
https://www.artsy.net/artist/buff-monster

Dondi White (Donald Joseph White, New York, VS, 1961 – 1998) is een legende uit de vroege New York graffiti scene. Hij werd bekend om zijn gedegen voorbereiding en zette met zijn leesbare, vette blokletters een nieuwe standaard. Onder de naam DONDI beïnvloedde en inspireerde hij meerdere generaties graffiti artiesten. Dondi groeide op in Brooklyn New York. De jaren ’70 waren er een roerige tijd waar raciale en sociale ongelijkheid grote spanningen begonnen op te leveren en gangs de straten domineerde. Dondi maakte een andere connectie met ‘de straat’ toen hij begon met graffiti. In 1978 richtte Dondi de graffiti crew CIA (Crazy Inside Artists) op met andere namen als Doc Mare139, Kid56, Kel139, Duro, Crash en Rasta. Zijn meest iconische werk ‘Children of the Grave’, deel 1, 2 en 3 gemaakt tussen 1978 en 1980, waren de eerste pieces zo groot als een complete New York City Subway treinwagon. Deel 2 en 3 zijn vereeuwigd door fotograaf Martha Cooper, die een belangrijk deel van de vroege NYC-graffiti scene vastlegde. Dondi was de eerste graffiti artiest met een grote solotentoonstelling in Nederland en Duitsland. Samen met andere pioniers als Basquiat, Haring, Rammellzee, Futura en Zephyr bracht hij graffiti van de straat naar de galeries en musea. Dondi White overleed in 1998 al op 37-jarige leeftijd aan AIDS, maar zijn legacy leeft voort.

* Bronnen:
https://www.wikiart.org/en/dondi
https://en.wikipedia.org/wiki/DONDI
https://www.widewalls.ch/magazine/street-art-legends-dondi-white

Street Art Frankey (Frank de Ruwe, Nijmegen, 1977) is een Nederlandse kunstenaar die met relatief kleine en speelse ingrepen het straatbeeld verrijkt. Hij speelt met kunst in de openbare ruimte met humor en creativiteit. Frankey groeide op als zoon van een uitvinder en studeerde industrieel ontwerp aan de Technische Universiteit Delft. Garffiti vormde het
startpunt voor zijn kleine kunstwerken, vaak te vinden op straten, gebouwen en bruggen als aanvulling op bestaande bouwelementen. In zijn kunst wil hij vrij zijn van regels en zijn
publiek een lach bezorgen. Veel van zijn werken zijn te vinden in Amsterdam, zoals zijn beeldje van Eberhand van der Laan boven de toegang van de Paradiso (2019) en de Lego Andre Hazes op de Dam (2020). En onlangs schitterde zijn ‘Darth Fisher’ tijdens het Amsterdam Light Festival. Zijn kunst was ook te zien in Milaan en New York en naast zijn vrije werk als Street Art Frankey is deze veelzijdige creatief directeur van en werkzaam voor creatief bureau Natwerk.

Meer info over Street Art Frankey:
Website: frankey.com
Instagram: streetartfrankey

* Bronnen:
https://frankey.com/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Street_Art_Frankey

ELLE (California, VS) is een graffiti artiest uit Brooklyn New York. Haar kleurrijke murals zijn pure poëzie en verbeelden krachtige vrouwen, bloemen en dieren en mixen historische elementen met hedendaagse popcultuur. Vanuit thema’s als feminisme en milieubescherming vertelt ze urgente maar ook hoopvolle verhalen. Elle kwam in 2008 naar New York en begon met street art nadat zij voor het eerst een werk van Swoon en Gaia had gezien waardoor ze diep geraakt werd. Ze startte met posters maar ging al vlot over op graffiti. In de door mannen gedomineerde scene koos zij bewust voor de naam ‘Elle’, Frans voor ‘zij’, en was jarenlang fanatiek actief op de straten van New York. Na een solotentoonstelling samen met de beroemde street art fotograaf Martha Cooper in 2014, en de verf sponsor deal die daarop volgde, heeft Elle wereldwijd succes verworven met haar levensgrote murals. Inmiddels is Elle uit de anonimiteit getreden en een beroemd kunstenaar gevestigd in New York en Melbourne. Haar werk is te zien in de openbare ruimte, musea en galeries en is ook gebruikt in videogames door grote merken als Nike en Samsung. Deze vernieuwende maker lanceerde recent ook haar eerste serie NFT’s (non fungible token): digitale kunstwerken met een certificaat van authenticiteit en eigendom op basis van blockchain technologie.

Meer info over ELLE:
Website: www.ellestreetart.com
Instagram: ellestreetart

* Bronnen:
https://www.ellestreetart.com/
https://urban-nation.com/artist/elle/#theartistbio
https://streetartnews.net/2015/12/elle-interview-studio-visit-print-release.html
https://streetartnews.net/2014/04/preview-martha-cooper-elle.html

Mick La Rock (Aileen Esther Middel, Groningen, 1970) is een van de eerste en grootste vrouwelijke graffiti artiesten van Europa. In de jaren ‘90 werd zij bekend onder de naam Mickey en rolde ze met grote namen als Iz the Wiz, Quick, Blade en Lady Pink in New York. Inmiddels heeft ze een abstractere beeldtaal ontwikkeld waarin de strakke lijnen en felle kleuren van haar graffiti roots nog altijd duidelijk naar voren komen. Als tiener kwam Mick la Rock voor het eerst in aanraking met hip hop muziek, haar gateway naar graffiti. In de jaren ’80 tagde ze haar naam Mickey op de Groningse muren, geïnspireerd op de klassieke graffiti letters uit New York. In 1992 organiseerde het Groninger Museum de tentoonstelling ‘Coming from the Subway’ met werk van grote New Yorkse graffiti artiesten. Mick miste de connectie met het hier en nu in de show en voegde in samenwerking met het museum werk een diaserie over Groningse schrijvers toe. Het werd de vliegende start van haar internationale kunstenaarspraktijk in New York en Amsterdam. Ze werd onderdeel van legendarische graffiti crews als The Master Blasters (TMB) en The Fantastic Partners (TFP) en haar werk uit die tijd is verschenen in tientallen boeken en documentaires. In de loop der tijd heeft Mick La Rock een meer abstracte stijl ontwikkeld en maakt naast murals ook schilderijen en installaties. Het werk van deze home grown graffiti pionier is regelmatig te zien in internationale galeries en musea. In 2013 zette zij de eerste graffiti piece ooit op de muur in het Stedelijk Museum. Ze maakt ook werk in opdracht en is als curator en adviseur betrokken bij tentoonstellingen en kunstprojecten.

Meer info over Mick La Rock:
Website: www.micklarock.com
Instagram: micklarock01

* Bronnen:
https://www.micklarock.com/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mick_La_Rock
https://www.instagram.com/micklarock01/?hl=en

Laser 3.14 (Amsterdam) is de poëet onder de graffiti artiesten. Deze Amsterdamse held staat bekend om zijn maatschappijkritische teksten gecombineerd met zijn tag op de talloze schuttingen en bouwputten in de stad. Het heeft niet alleen met de illegale aard van het painten te maken dat de identiteit achter deze kunstenaar anoniem blijft. Het gaat hem om de boodschap en ondanks – of misschien wel temeer- zijn succes vestigt hij dus liever de aandacht op zijn werk dan op zijn persoon. Laser 3.14 begon in de jaren ‘80 al op 11-jarige leeftijd te schrijven op straat. Na jaren van graffiti begon Laser met zijn poëtische werk. Zijn straatgedichten zijn veelal geïnspireerd door muziek en geven spits commentaar op politiek, religie en populaire cultuur maar ook op de kleine dingen van het leven van alledag. In 2009 kwam zijn boek met de veelzeggende titel ‘Are you reading me?’ uit. Laser 3.14 is uniek in z’n soort en nog altijd een van de meest productieve Nederlandse straat kunstenaars. Zijn werk is ook te zien in galeries en musea en hij verkoopt prints en shirts via zijn eigen website.

Meer info over Laser 3.14:
Website: laser314.com
Instagram: laser314

* Bronnen:
https://laser314.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/Laser_3.14
https://www.streetart.nl/nl/kunstenaars/profielen/laser_3_14.htm
https://web.archive.org/web/20110725090828/http://www.lebowskipublishers.nl/result_titel.asp?T_Id=120

D*Face (Dean Stockton, Londen, VK, 1978) is een street artist die zich bedient van verschillende media en technieken. Hij daagt mensen uit om niet alleen maar rond te kijken, maar de bizarre wereld om ons heen ook echt te zien. Zijn werk reflecteert op de dagelijkse overconsumptie: “Een Doos van Pandora gevuld met bitterzoete lekkernijen: zoet aan de buitenkant, maar gevuld met een ongemakkelijke bijsmaak van binnen” aldus D*Face. D*Face is van jongs af aan creatief en geïnteresseerd in graffiti. De DIY-mentaliteit die sprak uit graffiti, skate en punk fanzines als ‘Subway Art’ en ‘Trasher’ veranderde naar eigen zeggen zijn leven. Hij staat bekend om zijn cartoonachtige stickers, posters, stencils en schilderijen. Zijn typerende stijl beschrijft hij als ‘aPOPcalyptic’: waar pop-art en het macabere elkaar ontmoeten. Het werk van D*Face is internationaal bekend en naast zijn vrije werk maakte hij ook artwork voor artiesten als Christina Aguilera en Blink 182. In 2005 richtte hij de galerie ‘Outside Institue’ op (later omgedoopt tot ‘StolenSpace’), de eerste galerie in Londen voor street art met werk van kunstenaars als C215, Maya Hayuk, Miss Van en Shepard Fairey.

Meer info over D*Face:
Website: www.dface.co.uk
Instagram: dface_official

* Bronnen:
http://www.dface.co.uk/
https://www.streetartbio.com/artists/dface/
https://en.wikipedia.org/wiki/D*Face
http://www.artnet.com/artists/dface/biography

JDL street art (Judith de Leeuw, Amsterdam, 1995) is een rijzende ster uit Amsterdam. Ze maakt gigantische murals in steden wereldwijd, waarmee ze sociale vraagstukken aankaart. Haar muurschilderingen zijn te herkennen aan haar indrukwekkende fotorealistische stijl, veelal in zwart wit tonen. Achter al haar muren zit een persoonlijk verhaal, van een “bewonderenswaardig maar kwetsbaar mens”, aldus JDL. Ze zet haar werk in de openbare ruimte in, om meer begrip voor elkaar te vragen. Zelf had zij ook een moeilijke jeugd en
begon met taggen als rebelse tiener. Al snel ontwikkelde ze veel skills en startte een opleiding Art & Design en ging naar de Willem de Kooning Academie, maar de schoolbanken bleken niets voor deze kunstenaar dus volgde zij haar eigen weg. En niet zonder succes. In 2015 begon zij met haar realistische werk en werd in 2016 bekend met haar portret van Amy Winehouse in Amsterdam. Internationale opdrachten en erkenning volgden en in 2017 won ze de Dutch Street Art Award in de categorie jonge talenten. Inmiddels is JDL een gevestigde naam. In 2021 verkocht ze een werk voor maar liefst 2,9 miljoen dollar in cryptocurrency, waarvan ze – geheel in lijn met de boodschap achter haar werk – een groot deel aan een goed doel schonk.

Meer info over JDL:
Website: jdlstreetart.com
Instagram: jdlstreetart

* Bronnen:
https://jdlstreetart.com/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Judith_de_Leeuw_(kunstschilder)

Eine (Benjamin Flynn, London, VK, 1970) staat bekend om zijn karakteristieke en kleurrijke letterkunst. Van origine een graffiti artiest die zijn eigen typografie ontwikkelde en bekend werd met zijn complete alfabet op rolluiken door Londen. In 2010 schilderde Eine een heel alfabet in Middlesex Street in Londen, in de volksmond sindsdien omgedoopt tot ‘Alphabet
Street’. “Everything starts somewhere” aldus Eine over zijn graffiti roots. In 2003 stond hij samen met Banksy aan de voet van de cult galerie Pictures On Walls (POW), een alternatief in de kunstwereld waarmee street artists een authentieke plek kregen om werk te tonen en verkopen. Het bleek een katalysator voor de populariteit van street art bij het grote publiek en vroeger of later kregen veel van deze kunstenaars zelf ook commercieel succes, wat het einde van de POW-galerie betekende. Zo ook Eine die in 2008 zijn solocarrière startte en sindsdien een indrukwekkende staat van dienst heeft opgebouwd met talloze shows in musea en galeries, werk in verzamelingen en kunstopdrachten voor grote merken. Eine is nog altijd even actief. Vanuit zijn voorliefde voor mode werkt hij regelmatig samen met Louis Vuitton en heeft in 2018 ook zijn kledingmerk ‘Einde London’ opgericht.

Meer info over Eine:
Website: beneine.co.uk
Instagram: einesigns

* Bronnen:
https://beneine.co.uk/
https://www.instagram.com/einesigns/?hl=en
https://en.wikipedia.org/wiki/Ben_Eine
http://www.picturesonwalls.com/

Odeith (Sérgio Odeith, Damaia, Portugal, 1976) is een van de grote street art namen uit Portugal en een meester in het maken van 3-dimensionale murals. Hij staat bekend om zijn fantastisch realistische afbeeldingen van insecten in donkere kleurpaletten op verlaten locaties, de stijl die hij treffend als ‘somber 3D’ heeft betiteld. Odeith tekende altijd al graag. In de jaren ’90 begon hij met schrijven te midden van de levendige graffiti scene in zijn geboortestreek Carcavelos. Eerst schreef hij vooral op muren en treinen en werd later bekend met zijn grote muurschilderingen waarbij hij gebruik maakt van de anamorfose techniek. Een optische illusie die de kijker vanuit een bepaalde hoek een sterke 3D beleving geeft. In 2005 werd hij internationaal opgepikt en sindsdien verschijnt zijn werk in steden, bij shows, merken en events wereldwijd en hij heeft een indrukwekkende aanhang online. Recent bracht Odeith ook zijn eerste NFT (Non Fungible Token) serie uit: online kunstobjecten voorzien van een certificaat van echtheid en eigendom met behulp van blockchain technologie.

Meer info over Odeith:
Website: www.odeith.com
Instagram: odeith

* Bronnen:
https://www.odeith.com/
https://awesomebyte.com/odeith-graffiti-artist-portugal/

Rudy Lim (Seoul, Zuid-Korea, 1982), beter bekend als Rudyindahouse, heeft binnen de street art zijn totaal eigen ding gaande. Hij specialiseert namelijk in de deconstructie van populaire sneakers om deze vervolgens weer op te bouwen tot composities en sculpturen die zich het best als een ‘ontplofte sneaker’ laten omschrijven. Met chirurgische precisie legt hij de techniek en het vakmanschap achter onze meest geliefde schoenen bloot. Zijn schoensculpturen zijn sierlijk en dynamisch, alsof ze midden in de beweging bevroren zijn. Zijn voorliefde voor sneakers en beeldende kunst komen nog meer samen in zijn 2-dimensionale werk: abstractere composities waarin je elementen van de sneaker terugziet maar deze als zodanig niet meer herkenbaar is. Toch ziet Rudy zichzelf vooral als een gewone guy die van sneakers houdt en ze verzamelt. In eerste instantie ontleedt hij zijn schoenen omdat hij benieuwd was naar de anatomie ervan. Vervolgens ging hij met de reconstructies meer naar het verhaal en ontwerp ervan kijken. Zijn schoensculpturen werden breed opgepikt online en voordat hij het wist werd hij ‘Sneaker Artist Rudy’ genoemd. Sinds 2019 wordt zijn werk tentoongesteld in de Verenigde Staten, Europa en Azië en presenteert hij de wereld footwear vanuit een ander perspectief.

Meer info over Rudyindahouse:
Instagram: rudyindahouse_

* Bronnen:
https://www.sivasdescalzo.com/en/blog/rudy-lim-deconstructing-sneakers
https://www.highsnobiety.com/p/rudy-rudyindahouse-interview/
https://www.sevenstore.com/editorial/rudy-lims-anatomical-approach-to-the-sneaker-sphere/
https://metcha.com/article/rudy-lim-deconstructs-the-most-coveted-kicks
https://www.instagram.com/rudyindahouse_/?hl=en

Blade (Steven Ogburn, New York, VS, 1957) wordt niet voor niets de ‘King of Graffiti’ genoemd. Hij stond aan de bakermat van de New York subway graffiti art beweging. Hij speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van graffiti door zijn eigen stijl en persoonlijkheid maar ook omdat hij simpelweg niet te missen was. Tussen 1972 en 1982 zette hij meer dan vijfduizend pieces op de treinen van de stad, waarna hij stopte met tellen. Zijn overlappende 3D letters en trein-vullende ‘blockbusters’ zijn klassiekers geworden. Blade zette zijn eerste piece in de Bronx in 1972 op 15-jarige leeftijd. Hij trok op met andere schrijvers als Fresco, Dr. Sex, Chino1 en Camaro 170 en ontwikkelde zijn eigen kleurrijke stijl van letters, karakters en abstractere vormen, vooral op de treinen. In de jaren ‘80 begon hij ook op doek en nam in 1981 deel aan de legendarische tentoonstelling ‘NewYork/New Wave’, wat de doorbraak werd van de artistieke underground scene in de kunstwereld. Blade vond zijn weg naar galeries en musea en zijn werk is getoond in honderden boeken, films,
magazines en shows wereldwijd. Zijn beste street art pieces zijn gedocumenteerd in het boek ‘Subway Art’ – alias ‘graffiti
bijbel’ – uit 1984: een sleutelpublicatie over de geschiedenis van graffiti door fotojournalisten Martha Cooper en Henry Chalfant. Daarnaast schreef collega graffiti artiest Chris Pape het boek ‘King of Graffiti’ waarin hij samen met Blade terugblikt op zijn persoonlijke geschiedenis en indrukwekkende oeuvre en carriere.

Meer info over Blade:
W: www.bladekingofgraf.com
IG: bladekingofgraf

* Bronnen:
https://www.bladekingofgraf.com/
https://www.widewalls.ch/artists/blade/
https://www.juxtapoz.com/news/news/a-brief-history-lesson-with-graffiti-legend-blade/
https://schifferbooks.com/collections/schiffer/products/blade-king-of-graffiti

Said Dokins (Mexico, 1983) is een kunstenaar uit Mexico bekend om zijn unieke kalligrafische stijl. De kunstpraktijk van deze kalligrafiemeester omvat meerdere disciplines en media zoals graffiti, installaties, performance- en videokunst. Hij beschouwt schrijven als een politieke daad en onderzoekt bestaande machtsstructuren met taalelementen als woorden,
letters, tekens en symbolen. Said Dokins studeerde beeldende kunst aan de National Autonomous University of Mexico
(UNAM), verdiepte zich daar ook in filosofie en kunsttheorie en bestudeerde traditionele en Japanse kalligrafie samen met vermaarde internationale specialisten. Hij begon met graffiti en interventies op straat in de jaren ’90. Zijn werk gaat vaak over sociale en politieke kwesties. Murals als ‘The Order Crumbles’ op de grensmuur tussen Mexico en de VS en ‘American
Woman Fighter’ met namen erin van vrouwen en organisaties die voor mensenrechten streden, maakten hem wereldberoemd. Hij experimenteert ook met licht. In zijn lopende serie ‘Heliographies of Memory’, schrijft hij met licht in de 3-dimensionale en legt dit met gebruik van een lange sluitertijd vast op foto. Naast zijn scheppende werk als beeldend kunstenaar is Said Dokins actief als curator, onderzoeker en organisator in de kunsten. Zo maakte hij in 2011 de tentoonstelling ‘UrbanInterstices: International Exhibition of Urban Arts’, een standaard overzichtswerk als het gaat om street art in Latijns America.

Meer info over Said Dokins:
W: saidokins.com
IG: saidokins

* Bronnen:
https://saidokins.com/
https://saidokins.blogspot.com/

Graphic Surgery (Gysbert Zijlstra, 1978 en Erris Huigens, 1978) is een kunstenaarsduo uit Amsterdam met een eigen, herkenbare stijl. Ze halen hun inspiratie uit het industriële, stedelijke landschap, stalen constructies, steigers en bouwkranen in het bijzonder. Het tijdelijke karakter van de bouwplaatsen en het feit dat ze niet esthetisch bedoeld zijn
fascineert hen. De bouwkraan als universeel symbool van stedelijke transformatie, is het belangrijkste element van hun beeldtaal. Gysbert Zijlstra en Erris Huigens deelden op de kunstacademie hun passie voor grafisch ontwerp, graffiti en de moderne stad en werken sinds 2000 samen onder de naam Graphic Surgery. Hun werk doorkruist verschillende genres en disciplines, van schilderijen en mixed- media tot murals op verlaten plekken, video’s en installaties. Hun stijl altijd herkenbaar aan de diagonale lijnen en patronen, veelal in zwart wit. Zowel de stedelijke omgeving van nu als moderne kunststromingen als De Stijl en het Constructivisme zijn duidelijk terug te zien in
hun werk. Het werk van Graphic Surgery was te zien in vele groepstentoonstellingen en street art festivals in Nederland en Europa en ze worden vertegenwoordigd door diverse galeries.

Meer info over Graphic Surgery:
W: graphicsurgery.nl
IG: graphicsurgery

* Bronnen:
http://graphicsurgery.nl/
https://minigalerie.nl/artists/graphic-surgery/
https://www.widewalls.ch/artists/graphic-surgery/
https://www.paradigmarts.org/collections/graphic-surgery

Richard Hambleton (Vancouver, Canada, 1952 – 2017) was een Canadese kunstenaar die vanwege zijn duistere werk ook wel de ‘Godfather of Street Art’ werd genoemd. Hij is bekend geworden met zijn ‘Shadow Man’, levensgrote zwarte silhouetten, die de straten van New York deed opschrikken en symbool stond voor het geweld en onveilige gevoel in
Amerikaanse steden in de jaren ’70. Richard Hambleton kwam uit Vancouver Canada, waar hij in 1975 afstudeerde van de Emily Carr University of Art and Design. In die tijd was hij ook medeoprichter van het Pumps Centre for Alternative Art, een ruimte voor video, performance en beeldende kunst in Vancouver. Hier hield hij ook zijn eerste solotentoonstelling maar zijn serie werken op straat getiteld ‘Image Mass Murder’, afbeeldingen van plaats delicten als ware, trok de aandacht
van een groter publiek. In 1979 vertrok hij naar New York waar hij eerst berucht werd met zijn schaduwman op de straten, maar later met schilderijen en tekeningen furore maakte in de kunstwereld naast collega-kunstenaars als Keith Haring en Jean-Michel Basquiat. In 1984 en 1988 nam hij deel aan de Biënnale van Venetië en zijn werk is wereldwijd te zien geweest en verzameld. In de jaren ’90 trok Hamilton zich terug, kritisch over de kunstwereld en in gevecht met zijn
eigen heroïneverslaving. In april 2017 kwam de film ‘Shadowman’ van regisseur Oren Jacoby uit: een portret van de kunstenaar die zowel zijn succes als de schaduwkant ervan in beeld brengt. In datzelfde jaar stierf Richard Hamilton op 65-jarige leeftijd als gevolg van kanker.

Meer info over Richard Hambleton:
W: richardhambleton.com
IG: richardhambletonfoundation

* Bronnen:
http://richardhambleton.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Hambleton

De murals van Sipros (Wellington Naberezny, São Paolo, Brazilië, 1983) zijn over de hele wereld te zien. Deze autodidact specialiseert in fotorealistische en toch gestileerde portretten, wat hem een geheel eigen surrealistische stijl geeft. Hij staat vooral bekend om de grote oren die hij zijn figuren aanmeet. Sipros begon in 1997 met graffiti. Zijn eerste karakter ‘Big Ears’ geeft een vrolijke, kinderlijke blik op de wereld. Een bron van inspiratie en reflectie voor de kunstenaar waarmee hij zich richt tot het kind in ieder van ons. Sinds 2009 maakt hij ook realistische portretten, van bekende en anonieme figuren, soms nog steeds met grote oren. Geliefde muurschilderingen van hem zijn die van Salvador Dali en Notorious BIG.
Naast zijn muren maakt Sipros ook schilderijen en tekeningen die hij wereldwijd exposeert en verkoopt bij galeries, musea en festivals. Zijn werk is trouwens ook te zien in magazines, interieurs en bij kledingmerken.

Meer info over Sipros:
IG: sipros_sipros

* Bronnen:
https://www.baselhouse.com/artist/sipros-naberenzy/
https://www.instagram.com/sipros_sipros/?hl=en
https://straatmuseum.com/en/collection-database/sipros-the-big-ears-old-school-dolls
https://www.kotisstreetart.com/sipros

Homo Riot (Florida, VS) is een spraakmakende kunstenaar uit Los Angeles en een voorvechter van de wereldwijde queer gemeenschap. Hij zet street art in als wapen tegen intolerantie en beeldt zijn boodschap met gebruik van spuitverf, stickers en paste-ups expliciet uit. Blote billen en piemels en kussende mannen met maskers zijn terugkerende thema’s in zijn werk. “Het gaat zowel om de positieve boodschap richting jonge homo’s en lesbiennes als om het porren van homofoben’, aldus Homo Riot. Homo Riot was als kind al creatief en al zeker 20 jaar actief in de publieke ruimte voordat
zijn werk activistisch van aard werd. Dat gebeurde in 2008, toen in California de ‘Proposition 8’ wet werd aangenomen, die stellen van hetzelfde geslacht het recht om te trouwen ontnam. Uit woede startte hij met het wildplakken van posters met seksende mannen erop en bouwt hier sindsdien op voort. Hoewel street art ook als counter culture begon – en dat voor vele ondanks het grote succes ervan nog steeds is – wordt de scene gedomineerd door een hetero-normatieve kijk op de wereld. Homo Riot wil de norm verbreden en hoopt jonge makers uit de queer gemeenschap te inspireren en bekrachtigen. Homo Riot is naast zijn street art praktijk ook actief op gebied van mode en muziek, maar blijft als kunstenaar liever anoniem.

Meer info over Homo Riot:
IG: homoriot

* Bronnen:
https://www.goethe.de/prj/abi/en/sto/que/hrt.html
https://bgfa.us/artists/homoriot/index.html
https://www.timeout.com/chicago/gay-lesbian/homo-riot
https://www.laweekly.com/street-art-homo-riot-angers-homophobes-and-empowers-gays-with-righteous-art/

Kenny Sharf (Los Angeles,VS, 1958) werd in de boomende New Yorkse kunstwereld van de jaren ’80 bekend met zijn cartooneske figuren, geïnspireerd op Pop Art en het Futurisme. Zijn doe-het-zelf praktijk omvat schilderijen, video, installaties, performance en street art. Hij hecht veel belang aan de toegankelijkheid van zijn werk, omdat kunst niet alleen voor de elite is. Sharf behaalde in 1980 zijn diploma in de schilderkunst aan de School of Visual Arts in New York. In datzelfde jaar was zijn werk samen met dat van collega-kunstenaars als Keith Haring en Jean-Michel Basquiat te zien in de legendarische tentoonstelling ‘The Times Square Show’. Zijn werk was overal te zien in New York, zowel op de straten als in de galeriewereld en de club scene. Later werd hij ook opgepikt door musea en sindsdien is zijn werk wereldwijd vertoond en verzameld. Naast zijn vrije kunst maakt Kenny Sharf ook ontwerp voor boeken en muziekalbums en maakte onder andere animaties voor Cartoon Network.

Meer info over Kenny Sharf:
W: kennyscharf.com
IG: kennyscharf

* Bronnen:
https://kennyscharf.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/Kenny_Scharf

Het street art collectief The London Police is in 1997 opgericht door de Engelsmannen Chaz Barrison (Amsterdam, 1974) en Bob Gibson (Amsterdam, 1977). Hun iconische zwart witte karakters zijn wereldberoemd en hun intentie om de stad een vrolijk en positief gezicht geven is dan ook goed gelukt. The London Police ging van start in 1998 toen Chaz en Bob Engeland verruilden voor Amsterdam. Ze vonden dat de straten van de Nederlandse hoofdstad wel wat vrolijker mochten en begonnen hun take over. Tegen 2003 had het duo al ruim duizend pieces gezet in de stad, waarna ook hun internationale carrière vlucht nam. Hun werkwijze en techniek is ook noemenswaardig aangezien ze bij al hun strakke lijnenwerk geen gebruik maken van stencils of andere hulpmiddelen. Ze tekenen en schilderen alles uit de hand, waarbij Chaz de vrolijke ronde figuren – zijn LADS – tekent en Bob specialiseert in de architectonische landschappen en portretten. Bovendien is TLP bekend om hun live painting performances, waarbij ze net als in hun beelden veel sfeer en humor brengen.  Met bijna 25 jaar op de teller heeft TLP hun werk getoond in grote musea, galeries en festivals over de hele wereld. Sinds 2009 richten ze zich vooral op de creatie van werk op doek, solotentoonstellingen en muurschilderingen op grote schaal.

Meer info over The London Police:
W: www.thelondonpolice.com
IG: thelondonpolice

* Bronnen:
http://www.thelondonpolice.com/NewTLP/News.html
https://www.streetart.nl/nl/kunstenaars/profielen/the_london_police.htm

Stencilkoning Hugo Kaagman (Haarlem, 1955) is een succesvol kunstenaar uit Amsterdam
die bekend werd met zijn herkenbare stijl in de jaren ’80. Hij bedacht het ‘Kaagman motief’,
wat bestaat uit een mengeling van lijnenspel en figuratieve objecten of tekens en is het meest
bekend van zijn Delfts blauwe werken. Kaagman werd in de jaren ’70 actief in de Amsterdamse punk- en kraakbeweging. Samen met vriendin en dichter Diana Ozon en graffitischrijver Dr. Rat richtte hij het fanzine de Koekrant op en begon de punkclub DDT666 in hun kraakpanden aan de Sarphatistraat. Dit krakersbolwerk werd in Amsterdam bekend als de ‘Zebrapanden’, nadat hij het van buiten volledig beschilderde met zebra motieven. In die tijd werd hij ook actief met graffiti, zo maakte hij zijn eigen interpretatie van Vermeer’s Melkmeisje op de buitenkant het Rijksmuseum. Vanaf de jaren ’80 maakt hij ook werk in opdracht, veel kunstwerken in de openbare ruimte maar hij deed bijvoorbeeld ook design voor vliegtuigen van Britisch Airways. Zijn werk biedt perspectief op de hedendaagse samenleving. Zijn stijl mixt Afrikaanse invloeden met Oudhollandse ambachtelijke kunsten – zoals zijn bekende ‘Delftware’ – en wordt ook in het buitenland alom omarmt. Voor Kaagman is zijn kunst een manier om te reflecteren op de samenleving, waarbij hij politieke onderwerpen nooit uit de weg gaat en de tijdsgeest goed weet te vangen. Kaagman is nog altijd actief als kunstenaar. Zijn werk wordt internationaal tentoongesteld en maakt onderdeel uit van grote collecties zoals die van het Stedelijk Museum in Amsterdam.

Meer info over Hugo Kaagman:
W: www.kaagman.nl / https://www.artkitchen.gallery/
IG: hugokaagman

* Bronnen:
http://www.kaagman.nl/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hugo_Kaagman
https://www.streetart.nl/nl/kunstenaars/profielen/hugo_kaagman.htm
https://www.arthuisamsterdam.com/en/products/hugo-kaagman

Jeremyville (Sydney, Australie, 1973) is een succesvolle kunstenaar gevestigd in Sydney en New York. Zijn werk is kleurrijk en vrolijk en heeft een positieve en maatschappelijk geëngageerde toon. Daarnaast is hij productontwerper en schrijver. Met ‘Vinyl Will Kill !’ maakte hij in 2004 het eerste boek over het fenomeen designer toys en ook zijn laatste titel 'Jeremyville Sessions' werd een internationale best seller. Een indrukwekkend werk uit het oeuvre van Jeremyville is zijn groeiende serie ‘Community Service Announcements’ waarmee hij sociale boodschappen verspreid als “Remember your childhood dreams”, “Find yourself” en “Build your oasis”. De serie loopt sinds 2010 en omvat al meer dan tweeduizend kunstwerken in de on- en offline openbare ruimte in de vorm van installaties, sculpturen, murals, animaties en prints. Naast zijn vrije werk en publicaties dragen tal van andere uitingen zijn vrolijke, opvallende figuren. Hij ontwierp onder meer voor Converse en Rossignol, maakte animaties voor MTV en murals voor Diesel en Tiger Beer.

Meer info over Jeremyville:
W: www.jeremyville.com
IG: jeremyville

Bronnen:
https://www.jeremyville.com/
https://blog.jeremyville.com/
https://www.ba-reps.com/illustrators/jeremyville
https://image-republic.com/en/77-jeremyville

Jamel Shabazz (New York, VS, 1960) is een legendarisch portretteur van het stadsleven van New York vanaf de vroege jaren ’80 tot op heden. Meer dan alleen een hip hop- en graffitifotograaf, legt hij sociale condities en bewegingen in zijn stad vast. Hij werd bekend met zijn portretten van inspirerende figuren uit zijn buurt in Brooklyn en met zijn foto’s van
de vervallen metronetwerken van de stad. Met zijn werk wil de straatfotograaf de schoonheid en ervaringen van – vaak jonge – mensen uit de Zwarte gemeenschappen in zijn stad verbeelden en versterken. “My journey has never been about wanting to be a photographer. The primary vision was to save our people.” aldus Shabazz. Jamel Shabazz kreeg zijn liefde en vakmanschap voor fotografie al van jongs af aan mee van
zijn vader, die ook fotograaf was. In de jaren ’80 begon hij met portretten van muziek- en stijlpioniers binnen de ontluikende hip hop cultuur in zijn buurt: graffiti artiesten, breakdancers, stoephangers en alles daartussen in. Lang voordat ‘straat’ cool werd en bij het grote publiek belandde, documenteerde Shabazz die authentieke en iconische Afro- Amerikaanse youth & street culture in zijn buurt en stad.
De carrière van Shabazz omvat inmiddels ruim vier decennia en zijn werk is wereldwijd te zien in tentoonstellingen, bladen, documentaires en op albumhoezen. Zijn boek ‘Back in the Days’ uit 2002 is visuele ode aan hip hop in haar early days. Daarnaast publiceerde hij fotoboeken van de Gay Pride in New York (2003), van mensen op straat (2017) en mensen in de metro (2020). Charlie Ahearn – tevens maker van graffiti cultfilm ‘Wild Style’ – maakte in 2013 een documentaire over deze straatfotograaf en zijn werk. Shabazz’ legacy reikt verder dan stijl, zijn oeuvre is inspirerend voor sociale bewustwording en activisme tegen racisme en ongelijkheid wereldwijd.

Meer info over Jamel Shabazz:
IG: jamelshabazz

Bronnen:
https://www.instagram.com/jamelshabazz/
https://en.wikipedia.org/wiki/Jamel_Shabazz
https://www.coeval-magazine.com/coeval/jamel-shabazz
https://aperture.org/editorial/why-jamel-shabazz-is-new-yorks-most-vital-street-photographer/
https://www.icp.org/events/icp-talks-jamel-shabazz-on-defining-moments
http://jamelshabazz.oscilloscope.net/
https://www.theguardian.com/artanddesign/2021/mar/31/high-flying-brooklyn-boys-magical-trampoline-jamel-shabazzs-best-photograph

Daniel Stroomer (Amsterdam, 1982), beter bekend als Nase Pop, is een Argentijns-Nederlandse street artist en ontwerper. Hij staat bekend om zijn kleurrijke en abstracte, 3-dimensionale werk, dat je zowel op grote en kleine muren als op doek en in de vorm vansculpturen tegemoetkomt. In de jaren ’90 begon Nase Pop zijn carrière als graffitischrijver en ontwerper in Almere. Het was de tijd waarin de hele wereld digitaal werd, wat van grote invloed was op zijn werk. Het loslaten van traditionele methodes motiveerde hem om te experimenteren met uiteenlopende materialen, vormen en kleuren. En daarmee is hij eigenlijk nooit meer gestopt. Zo ging hij van enkel het platte vlak naar 3D-ontwerpen, gefascineerd door architectuur en abstracte vormen. Altijd op zoek naar hoe het werk en de omgeving elkaar beïnvloeden. In 2008 verhuisde Nase Pop terug langs zijn roots naar Buenos Aires, Argentinië. Hier voegde hij zijn strakke stijl toe aan de Nederlandse graffiti crew genaamd POP en ontwikkelde zijn abstracte stijl van muralism. Zijn werk is op vele plekken wereldwijd te zien
en ook veel op gebouwen, muren en tunnels in Nederlandse steden.

Meer info over Nase Pop:
W: nasepop.com
IG: Nasepop

Bronnen:
https://www.instagram.com/nasepop/?hl=en
https://nasepop.com/
https://blindwalls.gallery/en/walls/nasepop/
https://stellagallerie.com/artists/nasepop/mtn-world.com/en/blog/2019/01/30/three-aces-nase-pop/

Textielsuper Zeeman introduceerde in 2021 hun nieuwe kledinglijn SKEER. Behalve een nieuwe collectie ook een statement in een tijd waarin hip hop geïnspireerde maar dure streetware merken floreren. ‘Skeer’ betekent namelijk ‘blut’ of ‘goedkoop’ in straattaal. Bij
de streetwear-collectie wordt deze term met een knipoog gebruikt., want het dragen van deze kleding betekent volgens Zeeman niet dat je armoedig bent. De boodschap is dat je geen dure merkkleding nodig hebt om je status aan te ontlenen of je zelfvertrouwen mee te tonen. De collectie bestaat uit hoodies, sweaters, shirts, trainingspakken, een bomberjack, badjas en allerlei accessoires. Hiphopartiest Hef is het gezicht van de campagne en schreef een exclusief rapnummer en maakte een videoclip rondom de collectie. De Rotterdamse rapper is al lange tijd succesvol maar komt zelf ook van ver. Zijn relatie met Zeeman stamt uit zijn kindertijd, zo horen we op de track. Met S.K.E.E.R spreekt hij zich samen met Zeeman uit tegen dure merkkleding, met teksten als: “Money is niet alles man, ik hoop echt dat er meer is. Geld mag niet bepalen hoe de sfeer is.” en “Het gaat om wie je bent, hoe je denkt, niet je kleding.” Check de hele videoclip hier

Bronnen:
https://www.zeeman.com/nl/skeer
https://mixedgrill.nl/zeeman-introduceert-eigen-streetwear-skeer/
https://fashionunited.nl/nieuws/mode/zeeman-introduceert-streetwear-lijn-skeer-hiphopartiest-hef-te-zien-in-campagne/2021111651662
https://www.manners.nl/zeeman-streetwear-collectie-skeer/

Karski (Roy Valk, Raalte, 1974) is een veelzijdige Nederlandse graffiti artiest en onderdeel van kunstenaarsduo Karski and Beyond. Samen maken zij de mooiste murals. Hij staat bekend om zijn kleurrijke fotorealistische werk, in combinatie met meer abstractere vormen. Karski heeft een achtergrond in grafische vormgeving en een lange track record in de graffiti.
Het maken van een grote mural in Harare Zimbabwe deed hem inzien wat street art kan doen, want de beschilderde gebouwen in de vervallen wijk werd de nieuwe trots van de buurt. Later startte hij zijn eigen reclamebureau en maakte er een succes van. Maar hij was vooral aan het managen en miste het maken. Daarom ging hij door met Mooie Muren, een agency voor de productie van graffiti projecten van zijn hand en van die van andere street artists. In 2017 won Karski samen met Beyond de Dutch StreetArt Award voor de beste Nederlandse muur. “The Duo is the definition of ready. A rare combo of talent and logistics. Four hands one brain. Amazing Art. Superfast Production. Bros and Pros!” aldus de jury van de award.

Meer info over Karski:
W: Karskiandbyond.com
IG: karskiandbeyond

Bronnen:
http://www.karskiandbeyond.com/
https://www.instagram.com/karskiandbeyond/?hl=en
https://www.mooiemuur.nl/
https://indebuurt.nl/leiden/leidenaren/street-artist-karski-verhuisde-voor-de-liefde-naar-de-sleutelstad-leiden-kan-wel-wat-kleur-gebruiken~103462/

EGS (Helsinki, Finland, 1974) is Finlands grootste graffiti artiest. Hij ziet zichzelf als een antropoloog op gebied van graffiti en in al zijn werk komt die wereldwijde folklore tot uiting. Hij staat bekend om zijn gestileerde wereldkaarten waarin hij de drie letters van zijn naam laat samensmelten met de geografie. Naast murals maakt hij nu ook schilderijen, sculpturen in de openbare ruimte en van glas. Ook in deze meer traditionele media zie je zijn graffiti origine terug. “Every piece I’ve done pays an homage to the great graffiti folklore.” aldus de kunstenaar. EGS begon met graffiti in Helsinki in de jaren ’80 en was onderdeel van de eerste garde schrijvers toen de beweging naar Finland overwaaide. Als een ware antropoloog verkende hij toen al alle tags en pieces in zijn buurt en stad, voor hij daadwerkelijk zelf startte met painten. Die onderzoeksfase is nog steeds een belangrijk onderdeel van zijn praktijk waarvoor hij graag door historische en geografische archieven struint en inspiratie uit zijn reizen haalt. Dat maakt deze ‘artist-archivist’ bovendien een van ’s werelds grootste kenners al het gaat om graffiti, de wereldwijde verspreiding ervan en de regionale verschillen.
Het werk van EGS is over de hele wereld te zien op straat, in galeries en musea. In 2018 had hij voor het eerst ook een solotentoonstelling in Finland, die met ruim 15.000 bezoekers de best bezochte show van de Helsinki Kunsthalle ooit werd. Vervolgens maakte hij in 2021 voor de Helsinki Biënnale ‘Archipelago of Past and Future’, een serie van acht sculpturen die om toekomstscenario’s vragen op historische plekken in Helsinki. De man achter de kunstenaar blijft voor het grote publiek echter nog altijd anoniem.

Meer info over EGS:
W: egshelsinki.com
IG: oldhelsinki

Bronnen:
http://egshelsinki.com/cv-about/
https://www.instagram.com/oldhelsinki/
https://sculpture-network.org/en/magazine/EGS-writing-stories-with-tree-letters
https://helsinkibiennaali.fi/en/artist/egs/
https://www.unrulygallery.com/product/egs

Jaune (Brussel, België, 1986) is een stencil kunstenaar uit Brussel en maakt interventies in de openbare ruimte. Hij staat bekend om zijn afbeeldingen van absurdistische taferelen met vuilnismannen in de hoofdrol. Jaune startte met zijn murals van vuilnismannen, geïnspireerd door zijn eerdere baan als vuilnisman. Het liet hem inzien dat deze harde werkers, ondanks hun nuttige werk en fluorescerende pakken, zo goed als onzichtbaar zijn voor de stad. Daarom laat hij ze op
allerlei grappige avonturen zien. Vaak in interactie met de locatie, in de vorm van stencils en sinds 2011 ook met kleine karakters in installaties. Jaune heeft een geheel eigen stijl en onderwerp binnen de street art. Zijn werk is ook buiten België te zien op Europese straten, festivals en tentoonstellingen. Het belangrijkste voor de kunstenaar is om zijn publiek te laten lachen.

Meer info over Jaune:
W: the-art-of-jaune.com
IG: jaune_art

Bronnen:
https://www.the-art-of-jaune.com/
https://www.instagram.com/jaune_art/?hl=en
https://www.streetart.nl/nl/kunstenaars/profielen/jaune.htm
https://www.widewalls.ch/artists/jaune/

Bortusk Leer is een Sloveense street artist gevestigd in west Europa. Zijn kleurrijke monstertjes zijn aandoenlijk en kinderlijk maar worden vergezeld door uitdagende teksten als “Cheer up you bastard” en “Keep fucking smiling”. Geïnspireerd door de Cobra beweging, futuristische superhelden en alle kinderen in de wereld, wordt zijn werk ook wel ‘Art Comedy’ genoemd. Zo vertegenwoordigt deze kunstenaar een geheel eigen genre binnen de wereld van street art. Als tegenreactie op het pessimisme en chagrijn wat Leer om zich heen zag, nam hij zich voor te zorgen voor wat meer vrolijkheid in de wereld. Een lach op het gezicht van zijn publiek en een beetje positiviteit is waar deze maker op uit is. Sommigen vinden dat naïef, terwijl anderen hem hier juist om prijzen. Met zijn humoristische werk bevraagt hij politieke en maatschappelijke issues en probeert zo onze patronen van verwachting en vrees te doorbreken. Er is niet veel bekend over de man achter de kunstenaar, behalve dat hij uit Slovenie komt en sinds 2007 naam maakt in de internationale kunstwereld. Naast zijn straatmonsters maakt Leer ook abstract werk, video’s, talloze assemblages en ontwikkelde hij zelfs een kinderserie in opdracht van de Britse CBBC. In zijn eigen woorden: “I just want to cheer people up a bit, as there’s far too many miserable bastards out there!”.

Meer info over Bortusk Leer:
W: bortusk.com
IG: bortuskleer

Bronnen:
https://bortusk.com/
https://www.instagram.com/bortuskleer/?hl=en
https://www.streetart.nl/nl/kunstenaars/profielen/bortusk_leer.htm
https://www.artsy.net/artist/bortusk-leer/works-for-sale

Er is weinig bekend over de kunstenaar stenandoli, waar hij precies vandaan komt en wie hij precies is blijft voor het grote publiek onbekend. In tegenstelling tot zijn sprookjesachtige figuren, die hij als paste-ups laat verschijnen op de straten van Londen tot Melbourne en ook in Amsterdam en Rotterdam. Stenandoli creëert fantasiewereld voor zijn publiek op straat, met behulp van zijn ‘creeps’. Melancholische karaktertjes: schattig en komische maar ook treurig en een beetje duister. Want niemand is te oud voor sprookjes. Geïnspireerd door stripboeken en animatiefilms, werden zijn ‘creeps’ geboren eind jaren ’90. Met zijn werk wil stendandoli je verrassen, en
even losrukken uit de dagelijkse sleur. Om dat verrassingseffect te kunnen blijven bieden, blijft hij voortdurend schaven aan zijn techniek en figuren. Naast paste-ups op straat maakt stenandoli ook schilderijen, sculpturen en is zijn werk sinds 2012 ook te zien in tentoonstellingen in galeries en musea door heel Europa.

Meer info over Stenandoli:
W: stenandoli.com
IG: stenandoli

Bronnen:
https://stenandoli.com/#
https://www.instagram.com/stenandoli/?hl=en

Fanakapan (Dorset, VK) is een beroemde street artist uit London die specialiseert in hyper realistische beelden. Met zijn strakke spray painting skills uit de vrije hand is hij een meester in de combinatie van schaduw en reflecterende highlights waardoor zijn schilderingen van de muur springen. Fanakapan is een autodidact die begon met stencils in zijn stad Dorset. Begin jaren 2000 start hij met spuitverf en ontwikkelde een totaal eigen stijl. Van een afstandje is het voor het oog net of die een werkelijk object ziet, in plaats van een afbeelding op de muur. Zijn favoriete helium ballonnen lijken zelfs zo echt dat mensen de muur moeten aanraken om te beseffen dat het een schildering betreft. Na tal van murals had hij in 2016 zijn eerste solotentoonstelling en sindsdien is Fanakapan een van de rijzende sterren in de urban contemporary art scene. Hoewel de geweldige esthetiek en techniek en de aansprekende figuren en voorwerpen op de voorgrond staan, ontkent de kunstenaar niet dat er een grotere boodschap in verpakt zit. Maar de kijker mag erin zien wat die zelf wil…

Meer info over Fanakapan:
IG: fanakapan

Bronnen:
https://www.instagram.com/fanakapan/?hl=en
https://urban-nation.com/artist/fanakapan/#theartistbio
https://inspiringcity.com/2018/08/24/fanakapan-helios-exhibition-london/
https://inspiringcity.com/2016/04/09/much-anticipated-fanakapan-solo-show-launches-at-bsmt-space-in-dalston/

Kauwe (Den Haag, 1997) is een jonge ambitieuze Nederlandse kunstenaar. Hij past zijn grafische talent veelal toe met het maken van stencils en zeefdrukken. Zijn beeldmerk is een kruising tussen de Mona Lisa en een hondje, alsof ze een selfie heeft genomen met een Snapchat-filter. In street art zien we vaak dergelijke iconen (zij het doorgaans zonder hondenoren) afgebeeld. Zoals Notorious B.I.G., die onder de jongste generaties waarschijnlijk bekender is van zijn beeltenis dan van zijn muziek. Kauwe vond het icoon waar hij een eerbetoon aan wilde leveren een stuk dichter bij huis. In zijn werk ‘Rude’ (2022) staat zijn oom Ruud van der Peijl centraal. Deze markante stylist, fotograaf en DJ besloot in 2021 uit het leven te stappen. Kauwe zette zijn verdriet hierover om in een krachtig drieluik waar zijn oom ongetwijfeld trots op was geweest.

Meer info over Kauwe:
IG: kauwe.work & kauwe.waste

Bronnen:
https://www.instagram.com/kauwe.work/
https://www.instagram.com/kauwe.waste/
https://www.catawiki.com/nl/l/46109395-kauwe-fride-in-qr

KAWS (Brian Donnelly, New Jersey, VS, 1974) is een Amerikaanse kunstenaar en ontwerper. Zijn gigantische oeuvre reikt van schilderijen, murals en grote sculpturen tot merchandise, meubels en speelgoed. Hij wordt niet voor niets de koning van de collectables genoemd en is beroemd om zijn ‘Companion’, de beroemde treurige Mickey Mouse-achtige
figuur met kruisjes als ogen. KWAS studeerde aan de School of Visual Arts in New York en begon hier met street art in
de jaren ’90. In eerste instantie pakte hij reclame-uitingen aan in zijn door Pop Art geïnspireerde stijl. Zijn overtuiging is dat kunst voor iedereen is en dat iedereen ervan kan houden en het kan maken. Daarom maakt hij naast zijn kunstwerken ook figuurtjes die uitkomen voor het grote publiek, die op hun beurt ook weer echte – en tevens dure ! – verzamelitems zijn geworden. Het is dezelfde tegenstrijdigheid die steeds weer de kop op doet in de ontwikkeling van de underground graffiti movement tot de wereldwijde kunststroming die street art nu is. KAWS gaat hier op zijn eigen manier mee om, zo gaan opbrengsten van kunstwerken en collectables weer in nieuwe projecten en educatieve publieksprogramma’s.
KAWS heeft grote shows op zijn staan in onder andere het Brooklyn Museum in New York, de National Gallery of Victoria in Melbourne en het Yuz Museum in Shanghai. Maar ook indrukwekkende installaties in de openbare ruimte, zoals zijn ‘KAWS: Holiday’ uit 2019, een 36 meter lange ‘Campanion’ in het centrum van Taipei. Daarnaast doet hij allerlei projecten
met merken waaronder de nieuwe Air Jordan 4 schoen waaraan hij met Nike werkte in 2017.

Meer info over KAWS:
IG: kaws

Bronnen:
https://www.instagram.com/kaws/
https://kawsone.com/password
https://www.streetartbio.com/artists/kaws/
https://hypebeast.com/2019/1/kaws-holiday-opening-taipei
http://www.artnet.com/artists/kaws/

Mariusz Waras (Gdynia, Polen, 1978), beter bekend als M-City, is een kunstenaar uit Polen. Met gigantische stencils creëert hij fictieve landschappen, geïnspireerd op de industriële omgeving waar hij opgroeide. Zijn werk is ritmisch en precies en dan ook bijna te typeren als stedenbouwkundig. M-City groeide op in Gdynia, Polen, omgeven door fabrieken, elektriciteitscentrales, schoorstenen en kranen, allemaal inspiratie voor zijn latere werk als kunstenaar. Na een grafische studie aan de kunstacademie in Gdansk ontwikkelde hij zijn eigen stijl en methode waarbij hij honderden nauwkeurig uitgesneden stencils combineert tot uitgebreide zwart-witte landschappen. Met werken tot wel 85 meter lang tonen zijn fascinatie voor onze industriële omgeving. M-City heeft meer dan 700 murals gemaakt in grote steden als Warschau, Berlijn, Parijs, Praag, Sao Paulo en Rio de Janeiro. Daarnaast is zijn werk vertoond in galeries en musea en beschilderde hij enorme objecten zoals de control toren van een Noors vliegveld en een vrachtschip van wel 150 meter lang.

Meer info over M-City:
W: m-city.org
IG: m_city_mariusz_waras

Bronnen:
http://m-city.org/
https://www.instagram.com/m_city_mariusz_waras/
https://urban-nation.com/artist/m-city/#theartistbio
https://www.widewalls.ch/artists/m-city/

Lin Felton (New York, VS, 1958), beter bekend als Quik, is een levende legende onder de Amerikaanse graffitikunstenaars. Zijn werk oogt in eerste instantie vrolijk en kleurrijke, maar is ook satirisch en draagt wel degelijk een politieke boodschap. Het is een rauwe en directe expressie van het onrecht dat de Afro-Amerikaanse bevolking anno toen, en helaas ook nog
anno nu, moet doorstaan. Quik groeide op in Queens, New York, en werd al op jonge leeftijd gegrepen door de opkomst van graffiti om hem heen. In de jaren ’70 een actieve jonge painter in de straten en op de treinen van New York. Maar ook een einselganger, een schrijver zonder crew. In de jaren ’80 studeerde hij aan de PRATT Institute and Parson’s School of Design in New York. Geïnspireerd door Hugo Martinez (United Graffiti Artists) – die vond dat graffiti als echte kunst beschouwd moest worden– ging hij in die tijd ook over op canvas. Hij schuwde thema’s als racisme en ongelijkheid niet, waardoor hij maar moeilijk voet aan de grond kreeg in de Amerikaanse kunstwereld. In Europa kreeg hij via een Nederlandse kunsthandelaar meer ruimte en aandacht voor zijn werk. Quik is een van de weinige grootheden van het eerste uur die nog altijd actief en onder ons is. Hij heeft een lage en internationale carrière op zijn naam staan. Zijn getoond en verzameld door de Museum of the City of New York, Studio Museum of Harlem in New York City, in
de Becht Collectie in Amsterdam, het Herning Kunstmuseum in Denemarken, het Groninger Museum en ga zo maar door. Toch blijft zijn passie nog altijd bij de straat en de treinen, waar zijn graffiti avontuur begon.

Meer info over Quik:
W: quiknycgallery.com / quiknyc.org
IG: quikrtw

Bronnen:
https://www.instagram.com/quikrtw/?hl=en
https://quiknycgallery.com/
http://www.quiknyc.org/
https://en.wikipedia.org/wiki/United_Graffiti_Artistswidewalls.ch/artists/quik/

Patcharapol Tangruen (Chachoengsao, Thailand, 1981), beter bekend als Alex Face, is een van de grote street artists uit Thailand. Deze kunstenaar is bewust bezig met de toestand van de wereld en zijn directe omgeving en ziet zijn kunst als een manier om bij te dragen aan een betere toekomst. Alex Face behaalde in 2002 zijn diploma printmaking aan de King Mongkut’s Institute of Technology Ladkrabang (KMITL) in Bangkok, waar hij nog altijd woont en werkt. Een persoonlijke ervaring in 2009 bracht een diepere bewustwording bij de kunstenaar teweeg. De geboorte van zijn dochtertje Mardi bracht ook zijn karakteristieke figuurtje voort: een schattige baby in een konijnenpakje, maar met drie ogen waarin diepe zorgen lijken te schuilen. Het derde oog representeert een verbinding met een andere dimensie. Ziet zij wat wij niet kunnen of willen zien? Met haar terneergeslagen houding is het alsof ze je zachtjes port om eens even op te letten en goed naar haar boodschap te luisteren. Zijn werk is te zien door heel Thailand en in steden als Tokyo, Seoul, Taipei, Jakarta, Oslo en Amsterdam. Naast zijn werk op straat maakt hij schilderijen en sculpturen en nam in 2018 deel aan de eerste kunst biënnale van Bangkok.

Meer info over Alex Face:
IG: alexfacebkk

Bronnen:
https://www.instagram.com/alexfacebkk/?hl=en
https://medium.com/splatrs/street-art-guide-to-bangkok-and-interview-with-local-artist-alex-face-c976c8de0faf
https://www.artporters.com/artists/alex-face/
https://bangkokcitycity.com/artist/alex-face/

Koop hier direct Tickets