Witte ruis. Een constante geluidsstroom waar baby’s heerlijk op kunnen slapen. Zo ook de baby van Soundos. Hij ontspant zich dan onmiddellijk.

Soundos ervaart zelf hele andere soorten “witte ruis”. En die hebben zeker geen kalmerende werking. Mensen die haar tegenwerken, vinden dat ze te veel ruimte inneemt of te luid is. Toetsenbordridders die online haat verspreiden. Maar Soundos heeft besloten zich te bevrijden van alle ruis. Die vrijheid maakt haar gelukkiger. Zorgt ervoor dat ze nóg meer schijt heeft aan de wereld en nóg zelfverzekerder wordt. Dat egoïsme heeft een positieve invloed gegeven aan haar leven. Ze is gelukkig en haalt succes na succes. Zoals het Parool schreef over deze voorstelling: “Grof en geestig was Soundos altijd al. In Witte Ruis, haar beste voorstelling tot nu toe, bijt ze ook nog eens gecontroleerder van zich af dan voorheen. Het maakt haar comedy leuker en haar boodschap sterker.”

Wij kijken daarom met enthousiasme en een paar angstzweetpareltjes uit naar Witte Ruis.